الحمد لله المحول الأحوال ومقدر الأقدار ومدبر الليل والنهار الذي قال : « يأيها الذين آمنوا اتقوا الله ولتنظر نفس ما قدمت لغدٍ واتقوا الله إن الله خبير بما تعملون» وأصلي وأسلم علي المصطفى المختار وعلى آله وصحبه الأبرار أما بعد :
تقوا و وصیت الله متعال است برای پیشینیان وپسینیان آنجا که میفرماید: ﭷﭸﭹﭺﭻ( وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ ) [النساء: 131]
«ما به کسانى که پیش از شما به آنان کتاب داده شده و[نیز] به شما سفارش کردیم که از الله پروا کنید»
از گذر روزها وشبها ودر پی هم رفتن سالها عبرت گیرید که هر گامی انسان را به پایان وگذر هر روز او را به انتها نزدیکتر میسازد.
مومنان گرامی الله عزو جل در مورد سال میفرماید: ( إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ 36 ) [التوبة: 36]
«در حقیقت تعداد ماهها نزد الله از روزى که آسمانها وزمین را آفریده در کتاب الله دوازده ماه است از این [دوازده ماه] چهار ماه حرام است این است آیین استوار پس در این [چهار ماه] بر خود ستم مکنید وهمگى با مشرکان بجنگید چنانکه آنان همگى با شما مىجنگند وبدانید که الله با پرهیزگاران است»
این ماههای قمری است که تعداد آن ۱۲ است که چهار ماه آن حرام است والله از این که در این چهار ماه به خود ستم کنیم ما را بر حذر داشته است وانسان هر گناهی که انجام دهد در واقع به خود ستم ورزیده است… که حدیث ابوبکر رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم آن را چنین تفسیر میکند: «زمانه به مانند روزی که الله آسمانها وزمین را آفرید چرخیده است: سال دوازده ماه است که چهار ماه آن حرامند: سه ماه پشت سر هم است: ذوالقعده وذوالحجه ومحرم و ورجب که میان جمادی [الثانی] وشعبان قرار دارد»…
سپس فرمودند: “اکنون چه ماهی است؟” گفتیم الله ورسولش داناترند. سپس سکوت نمود تا آنکه فکر کردیم به اسمی دیگر آن را نام خواهد برد. پس فرمود: “آیا این ماه ذی الحجه نیست؟” گفتیم: بله. فرمود: “امروز چه روزی است؟” گفتیم الله ورسولش داناترند. سپس سکوت نمود تا آنکه فکر کردیم به اسمی دیگر آن را نام خواهد برد. فرمود: “آیا امروز روز نحر نیست؟ گفتیم: آری.
فرمود: “پس بدانید که خونها ومالها وناموسهای شما به مانند حرمت این روزتان در این سرزمینتان در این ماهتان بر شما حرام است وبه زودی به دیدار پروردگارتان خواهید شتافت واو از اعمالتان سوال خواهد کرد… پس بعد از من به کفر باز نگردید که گردن یکدیگر را بزنید…
هان! حاضر [این پیام را] به غایب برساند که چه بسا برخی از آنانی که غایبند واین پیام به آنها میرسد از برخی از آنان که حاضرند بهتر آن را بدانند..” سپس فرمودند: “آیا [این پیام را] رساندم؟” [به روایت بخاری ومسلم]
ای مسلمانان… این است پیام رسول الله – صلی الله علیه وآله وسلم – در حجة الوداع که با آن با این سال وبا مردم وداع گفت…
و ما نیز در این روزها وارد سال نو وجدید می شویم پس به اسوه ی خویش محمد مصطفی صلى الله عليه وآله وسلم اقتدا نموده وایمان خود را تجدید ونو کنیم ویکدیگر را توصیه به تقوای الهی وتوبه وبازگشت مجدد بسوی وی فراخوانیم.
رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم ۱۴۰۰ سال پیش در آغاز آخرین سال زندگی پرمبارکش و نزدیک کعبه ایستاد تا حقوق بشر را پایه گذارده ومبادی عدالت ومیزان حق را پایدار کند وهمهی انواع ظلم وستم را در عقیده ورفتار واندیشه وارزشها وعبادت ومعاملات و لغو نماید. تا جانها را محترم اعلام کرده وربا را حرام کند وحقوق زنان را تثبیت نماید…
خطابهای که جهان تا آن روز نشنیده بود وتا کنون پژواک آن از ورای قرنها به گوش میرسد…
رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم میدانست که پایان زندگیاش نزدیک است و امتی که بنا نموده است در زمین ریشه دوانده وخود را در تاریخ ثبت نموده وصدای اذان به همه جا رسیده است وجماعتهاي نماز بر چهارسوی زمان منتشر شده که اهل آن همه روزه پیش از طلوع خورشید وپس از آن وهنگام زوال آفتاب وپیش از شام به هم میرسند وآنانی که او تربیت کرده است این نور را به دیگر نقاط زمین خواهند رساند… این نسلی که رسول الله آنان را تربیت نمود جزئی از رسالتی بودند که او ادا نمود وما گواهی میدهیم که او به درستی این رسالت را به انجام رسانید.
و برای همین بود که او سخن میگفت ودر همان حال نیز با امت خویش وداع مینمود ودر تار وپود سخنان گهربارشان و خیرخواهی ومحبت واخلاص مي درخشید… چه با ارزش است این وصیت ودارای چه اثر بلند مدتی است در تاریخ و برای کسانی که بیاندیشند! وبرای همین است که در پایان این خطابهی نبوی چنین آمده که: “آگاه باشید و حاضران به غایبان برسانند…”
و اصحاب رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم به بهترین وجه این امانت را ادا نمودند والله از همهی آنان راضی وخشنود باد.
ای مسلمانان: این وصایایی که رسول الله _صلی الله علیه وآله وسلم_ در وجدان مردم به جای گذاشت در بر گیرندهی قضایایی فلسفی ویا نظریههایی خیالی نیست… اینها مبادی واصولی است که در کلماتی اندک وآسان جای گرفته وحاوی حقایقی است که دنیا برای سعادت وهدایت به آنها نیازمند است وبا همهی اختصار خود راهنماتر وکاربردیتر از تمامي اساسنامه های بین المللی است.
و این از آن جا است که گویندهی آن قلبی مملو از محبت به مردم ومهربانی نسبت به آنان داشت وبسیار نسبت به وصل نمودن مردم به الله وآماده ساختن آنان برای لقای الهی حریص بود وبه این یقین داشت که زندگی صحیح با دوری از خالق ومعبود یکتا ووحی وی ممکن نیست.
مومنان نمازگزار و در این آیهی کریمه وحدیثی که اکنون ذکر شد و الله متعال با رساترین ومختصر ترین عبارت انسانها را از ظلم وستم بر حذر داشته ورسول الله صلی الله علیه وآله وسلم به اصول مسائل اشاره نموده است زیرا او اصولی جاویدان وقواعدی پایدار را تقریر مینماید.
ستم آفتی است که فطرت انسان ونصوص وحی بر بدی آن ونکوهش انجامدهندهی آن اتفاق دارند اما گاه این انحراف برخی از مردم را دچار خودخواهی میکند: ( أَفَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآَهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ) [فاطر: 8]
«آیا آن کس که زشتى کردارش براى او آراسته شده وآن را زیبا مىبیند [به مانند مومنان صالح است؟] این الله است که هر که را بخواهد به گمراهی کشانده وهر که را بخواهد هدایت مىکند»
ای مسلمانان: زشتترین ستمها شرک به الله متعال است. لقمان به فرزند خود چنین میگوید که ( وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ 13 ) [لقمان: 13]
«ای فرزندم به الله شرک نورز که شرک ستمی است بس بزرگ» ودر سورهی مائده چنین آمده که: ( إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ 72 ) [المائدة: 72]
«همانا آنکه به الله شرک ورزد الله بهشت را بر او حرام کرده وجایگاهش آتش است وستمگران یاوری ندارند»
و این برای آن است که الله متعال همان آفریدگار روزیدهندهای است که ما را از عدم به وجود آورده ونعمت داده است وهر چه در این جهان است در پیشگاه او خاضع است وهر فضلی به او بر میگردد… او پروردگار است وما بندگان او واوست که هر چه بخواهد میکند… ما را برای عبادت خود آفرید پس چگونه غیر از او عبادت شود! وما را به بندگی خود فرمان داده پس چگونه برای بنده شایسته است بر او شوریده واز دستور آقا وسرورش سرپیچی کند؟
تجدید زمان وگذر سالها یادآور این است که انسان وضعیت رابطهی خود را با الله مورد بررسی قرار داده وایمان وعقیده واعمال واندیشهی خود را بسنجد. زیرا او در حال سیر به سوی الله متعال هست وبه زودی در برابر پروردگار به حساب وکتاب خواهد ایستاد ونامهی عملی که هیچ کوچک وبزرگی را رها نخواهد کرد را بررسی خواهد شد: ( يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ 6 ) [الإنشقاق: 6]
«اى انسان حقا که تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى واو را ملاقات خواهى کرد»
ای مسلمانان همچنین از ستمهایی که شخص در حق خود انجام میدهد انجام دادن گناهان وسهلانگاری در انجام واجبات است که هر که به این آلوده شود در واقع به خود ستم ورزیده زیرا خود را به سوی آتش کشانده ودر معرض خشم الله قرار داده است واگر گناهان بدون آنکه کسی در برابر آن بایستد وبدون آنکه کسی در صدد اصلاح برآید در جامعه منتشر گردد بلا وعذاب الهی همه را فراخواهد گرفت واین سنت الهی در مورد امتها وحکومتها واضح ومعلوم است: ( وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ 102 ) [هود: 102]
«و این گونه بود [به قهر] گرفتن پروردگارت وقتى (اهالی) شهرها را در حالى که ستمگر بودند [به قهر] مىگرفت آرى [به قهر] گرفتن او دردناک وسخت است»
و از دیگر انواع ستم که در این آیهی کریمه از آن سخن به میان آمده ودر حدیث شریف در مورد آن به تفصیل سخن گفته شده ستم در حق مردم وتجاوز به آنان در جان وناموس ومالشان است وستم زشت تر وقبیحتر خواهد بود اگر در قبال نزدیکان وخویشاوندان باشد یا در حق همسر ودختر انسان یا در حق ضعیفان وزیردستان مانند خدمتکاران وکارگران باشد…
متاسفانه برخیها تا احساس قدرت میکنند طغیان وسرکشی نموده وحق دیگران را زیر پا گذاشته وبه تکلیف خود در قبال دیگران عمل نمیکنند: ( كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى 6 أَنْ رَآَهُ اسْتَغْنَى 7 إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى 8 ) [العلق: 6 - 8]
«حقا که انسان سرکشى مىکند (۶) همین که خود را بىنیاز پندارد (۷) در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست»
در واقع این آیه برای دلداری ستمدیده ونصیحت ستمگر کافی است که: {همانا بازگشت به سوی پروردگار است}
ظلم و تاریکی واقعی در روز قیامت است ودعای مظلوم به بالای ابرها برده شده ودرهای آسمان برای آن گشوده میشود ومیان آن والله هیچ حجابی نیست والله متعال در پاسخ به آن چنین میگوید که: “یاریت خواهم داد حتی اگر پس از مدتها باشد”. والله به ظالم فرصت میدهد اما اگر او را گرفت دیگر رهایی نخواهد یافت:
ﭧ ﭨ( وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ 227 ) [الشعراء: 227]
«و کسانى که ستم کردهاند به زودى خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت»
هر که در عاقبت ستمگران نظر کند نشانههایی عجیب از عظمت وجبروت الهی را مشاهده خواهد کرد که ممکن است این قصاص الهی در دنیا باشد وچه بسا در آخرت اگر این قصاص رخ دهد بسیار وحشتناک تر خواهد بود:
ﭧ ﭨ ( وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ 42 ) [إبراهيم: 42]
«و الله را از آنچه ستمکاران مىکنند غافل مپندار جز این نیست که [کیفر] آنان را براى روزى به تاخیر مىاندازد که چشمها در آن خیره مىشود). اشاره ایست به روز قیامت.
آری برادران مومن و ستم وتجاوز به حقوق دیگران وزیر پا نهادن کرامتهای انسانی باعث بدبختی وافروختن آتش فتنه خواهد بود وستم اگر همه گیر شود باعث فساد وویرانی ونابودی خواهد گردید.
بارك الله لي ولكم في القرآن العظيم ونفعنا بما فيه من الآيات والذكر الحكيم و أقول قولي هذا واستغفر الله العظيم و لي ولكم وولوالدي ولوالديكم ولسائر المسلمين.
الحمد لله رب العالمين و أحمده سبحانه وأشكره و وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له و وأشهد أن نبينا محمداً عبده ورسوله صلى الله وسلم وبارك عليه وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين و أما بعد:
مومنان نمازگزار و الله متعال این اوقات گرانبها را در اختیار ما قرار داده است تا از آن بهترین استفاده را نموده وتوشه سفر دور ودراز اخروی خود را از آن فرا گیریم .
ﭧ ﭨ ( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ 18 ) [الحشر: 18]
«اى كسانى كه ايمان آوردهايد تقوای الله را پیشه کنید وهر كسى بايد بنگرد كه براى فردا[ى خود] چه از پيش فرستاده است و[باز] از الله بترسيد در حقيقت الله به آنچه مىكنيد آگاه است.»
و همچنین الله متعال در آیه دیگری می فرماید:
ﭧ ﭨ( يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَاد 30 ) [آل عمران: 30]
«روزى كه هر كسى آنچه كار نيك به جاى آورده وآنچه بدى مرتكب شده حاضر شده مى يابد وآرزو مىكند كاش ميان او وآن [كارهاى بد] فاصلهاى دور بود والله شما را از [كيفر] خود مىترساند و[در عين حال] الله به بندگان [خود] مهربان است.»
قال عمر رضي الله عنه: "حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا وزنوا اعمالکم قبل ان توزنوا" .
حضرت عمر رضی الله عنه می فرمایند: "نفس خود را محاسبه نماييد قبل از اينكه شما را به حساب بكشانند واعمال خود را سبک وسنگین نمایید قبل از اینکه آن را در میزان اعمال الهی قرار دهند."
شاعر شیرین سخن سعدی شیرازی چنین می گوید:
بامدادی که تفاوت نکند لیل ونهار
خوش بود دامن صحرا وتماشای بهار
بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق
نه کم از بلبل مستی تو و بنال ای هشیار
آفرینش همه تنبیه خداوند دلست
دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار
این همه نقش عجب بر در ودیوار وجود
هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
کوه ودریا ودرختان همه در تسبیحاند
نه همه مستمعی فهم کنند این اسرار
خبرت هست که مرغان سحر میگویند
آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار
هر که امروز نبیند اثر قدرت او
غالب آنست که فرداش نبیند دیدار
تا کی آخر چو بنفشه سر غفلت در پیش
حیف باشد که تو در خوابی ونرگس بیدار
پس بر ماست که از این نعمت عظیم الهی که همانا اوقات وایام می باشد و استفاده کافی وبهینه را ببریم وهنگام تحویل سال جدید در پرونده اعمال خود بازنگری کنیم تا قبل از اینکه ما را مورد محاسبه وبازپرسی قرار دهند خود را آماده کنیم واگر مبادا مرگ ناگهانی ما فرارسید با دستی پر و این دنیای فانی را رها کرده باشیم وخوشبختی اخروی را از آن خود سازیم. آمین یا رب العلمین
اللهمَّ صلِّ وسلِّم وبارِك على عبدِك ورسولِك مُحمّد و وارْضَ اللهمَّ عن خلفاء نبيك الرّاشدين الأئمة الهداة المهديين ذوي القدر العلي والفخر الجلي ساداتنا وأئمتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي وارض اللهم عن السبطين الشهيدين سيدا شباب أهل الجنة وقرتا أعين أهل السنة الإمام أبي محمد الحسن والإمام أبي عبدالله الحسين وعن أمهما فاطمة الزهرا وعن جدتهما خديجة الكبرى وعن الصديقة بنت الصديق عائشة أم المؤمنين وعن سائر أزواج نبيك الطاهرات وعن سائر آل بيت النبي المطهرين من الدنس والأرجاس وعن عمي النبي الكريم حمزة والعباس وعن من تبعهم بإحسان الى يوم الدين.
اللهم أحينا في موالاتهم وموالاة أولياءهم ومعاداة أعدائهم وأمتنا على ملتهم واحشرنا في زمرتهم .
اللهم أعز الإسلام والمسلمين و وأذل الشرك والمشركين و ودمر أعداء الدين و واجعل اللهم هذا البلد آمناً مطمئناً وسائرَ بلاد المسلمين .
اللهم أعز الإسلام والمسلمين و وأذل الشرك والمشركين و ودمِّر أعداء الدين و اللهم انصر من نصر الدين و اللهم انصر دينك وكتابك وسُنَّة نبيِّك - صلى الله عليه وسلم.
اللهم انصر إخواننا المسلمين في كل مكان يا حي يا قَيُّوم و اللهم انصرهم نصرًا مؤزَّرًا و وأيدهم بتأييدك و واحفظهم بحفظك يا حي يا قيوم يا ذا الجلال والإكرام.
اللهم آمنَّا في أوطاننا و وأصلح أئمتنا و وولاة أمورنا و واجعل ولايتنا فيمن خافك واتقاك و واتبع رضاك يا رب العالمين و اللهم أَبرِم لهذه الأمة أمرَ رشدٍ يَعزُّ فيه أهل طاعتك و ويُذلّ فيه أهل معصيتك و ويُؤمر فيه بالمعروف و ويُنهى فيه عن المنكر؛ إنك على كل شيء قدير.
قرآن کریم
قاریء ها
فقه
عقیده و توحید
مقدمه ای در اسلام
منبر جهاني
ایمان به اسما وصفات...
نماز ماه گرفتگی یا خ...
