(11199) no'lu fetvanın ikinci sorusu:
(Bölümün numarası 6; Page No. 435) Soru 2: Sayın hocam, ben rükudan kalkınca namazda şunu okuyorum: "Semallahü limen hamide, rabbena lekelhamd, hamden kesiran tayyiben kema yenbeği licelali vechike ve azîmi sultanik". İki secde arasındaki celsede de şunu okurum: "Rabbiğfirli verhamni verzukni veğfir livalideyye vecburni" (Rabbim, beni bağışla, bana merhamet et, beni rızıklandır, anamı babamı bağışla ve beni koru.) Bu dua konusunda bazı kardeşler benimle münakaşa ettiler ve dediler ki: "Buna delilin nedir? Bu fazlalık caiz değildir." Bu doğru mudur? Beni bilgilendirin, Allah sizi hayırla mükafatlandırsın.
Cevap 2: Namaz kılanın, rükudan kalktıktan sonra şöyle demesi meşru kılınmıştır: "Allhümme rabbena lekelhamdü mil"essemavatı vel'erd, ve mil'e ma şi'te min şey'in ba'd, ehlissanai velmecdi ehakku ma kalel'abdü, ve küllüna leke abdün, la mania lima a'teyte vela mu'tiye lima mena'te, vela yenfeu zelceddi minkel'ced." Bu,
Müslim
ve Nesai'nin
İbn
Abbas'tan
(r.a.)
rivayet ettikleri Peygaber'in (s.a.v.) hadisinde mevcuttur:
Peygamber efendimiz (s.a.v.) başını rükudan kaldırdığı zaman: "Allahümme rabbena leke'l-hamdü mil'es-semavati ve mil'el-ard..." derdi.
Hadisi oku.Yine iki secde arasında şunu okuması meşru olmuştur:
Rabbim, beni bağışla, bana merhamet et, bana hidayet ver ve beni rızıklandır.
Çünkü
Nesai
ve İbn Mace
Huzeyfe'den
şöyle rivayet etmişlerdir:
Peygamber (s.a.v.) iki secde arasında: "Rabbim beni bağışla, Rabbim beni bağışla" derdi.
Yine
Tirmizi'nin Sünen'i,
Ebu Davud
ve diğer hadis kitaplarında
İbn Abbas'tan
(r.a.) şu rivayet vardır:
(Bölümün numarası 6; Page No. 436) Peygamber (s.a.v.) iki secde arasında: "Allah'ım, beni bağışla, bana merhamet et, beni muhafaza et, bana hidayet ver ve beni rızıklandır" derdi.
Başarı Allah'tandır! Efendimiz Muhammed'e (s.a.v.), âilesine ve sahabesine salât ve selam olsun.